Ciekawostka
Bulbophyllum nocturnum (sekcja : Epicrianthes) odkryte w 2008 roku podczas wyprawy na wyspę New Britain przez Eda de Vogel, które następnie trafiło do Holenderskiej szklarni w Leiden. Storczyk bardzo szybko się zaaklimatyzował co zaowocowało wypuszczeniem pędów kwiatowych, początkowo naukowcy nie mieli jak go zbadać ponieważ podczas dnia kwiat pozostawał zamknięty. Okazało się że storczyk otwiera swoje kwiaty tylko nocą (podobny schemat kwitnienia można zaobserwować u niektórych Bulbophyllum z sekcji Sestochilus np. facetum, dearei, lobbii itp. Kwiaty storczyków w tej sekcji otwierają się za dnia zamykają nocą ). Bulbophyllum noctornum dokładnie został opisany w 2011 roku, jako ciekawotke można dodać że kwiat utrzymuje się tylko jedną noc.
Opis rośliny:
Bulbophyllum nocturnum jest epifitem o zwisającym typie wzrostu np.. Tak jak Bulbophyllum cheiropetalum, dość małych rozmiarów, maksymalnie do 15 cm długości, liście około 2-3 cm, występującym na New Britain (część Papui Nowej Gwinei) na wysokości od 240 m do 300 m nad poziomem morza.
W ogrodzie botanicznym Leiden Bulbo. jest uprawiane w ciepłej szklarni dla storczyków nizinnych, na podkładce z sprasowanego włókna kokosowego w półcieniu z stałą wilgotnością wokół korzeni.
Na krótkim pędzie pojawia się tylko jeden kwiat wielkości około 2,5 cm pozbawiony zapachu. Kwiat Bulbophyllum nocturnum wyróżnia się na tle innych tym że wystające płatki przypominają nogi pająka lub miniaturowe grzyby, niektórzy botanicy podejrzewają że dla owadów zapylających ma to przypominać ofiarę lub partnera (dużo storczyków upodabnia się do zwierzą lub stosuje wszelakie pułapki np. Coryanthes). Botanik Adre Schuiteman twierdzi że kwiaty mogą naśladować owocniki Myxomycota (śluzowce) i prawdopodobnie są zapylane przez maleńkie komary. Tylko badania terenowe mogą określić czy powyższe hipotezy są słuszne.
Opis rośliny:
Bulbophyllum nocturnum jest epifitem o zwisającym typie wzrostu np.. Tak jak Bulbophyllum cheiropetalum, dość małych rozmiarów, maksymalnie do 15 cm długości, liście około 2-3 cm, występującym na New Britain (część Papui Nowej Gwinei) na wysokości od 240 m do 300 m nad poziomem morza.
W ogrodzie botanicznym Leiden Bulbo. jest uprawiane w ciepłej szklarni dla storczyków nizinnych, na podkładce z sprasowanego włókna kokosowego w półcieniu z stałą wilgotnością wokół korzeni.
Na krótkim pędzie pojawia się tylko jeden kwiat wielkości około 2,5 cm pozbawiony zapachu. Kwiat Bulbophyllum nocturnum wyróżnia się na tle innych tym że wystające płatki przypominają nogi pająka lub miniaturowe grzyby, niektórzy botanicy podejrzewają że dla owadów zapylających ma to przypominać ofiarę lub partnera (dużo storczyków upodabnia się do zwierzą lub stosuje wszelakie pułapki np. Coryanthes). Botanik Adre Schuiteman twierdzi że kwiaty mogą naśladować owocniki Myxomycota (śluzowce) i prawdopodobnie są zapylane przez maleńkie komary. Tylko badania terenowe mogą określić czy powyższe hipotezy są słuszne.
źórdło zdjęcia: http://
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz